Przejdź do głównej zawartości

Lomography?

Niedawno założyłem swoje własne konto, na portalu Lomography. Jest okazja, by zaprezentować swoje zdjęcia kolejnej, zupełnie innej grupie ludzi, więc trzeba to zrobić! Powoli dodaję zdjęcia i próbuję rozpoznać i zagospodarować swoje nowe, kolejne miejsce w sieci. Obserwuję prezentacje innych użytkowników portalu.

Lomography jest wielką, ogólnoświatową społecznością osób fotografujących, głównie na filmie. Udostępnia portal, dla prezentacji zdjęć członków swojej społeczności, przy czym, nie ma obowiązku, by umieszczane zdjęcia były wykonane sprzętem, bądź na materiałach oferowanych wyłącznie przez sklep Lomography. Każdy, profesjonalista i amator, może założyć swoje konto i umieszczać tam swoje zdjęcia, tagować i opisywać je, oceniać i komentować zdjęcia innych członków społeczności, a także udostępniać je w innych portalach społecznościowych.

Lomography, czyli społeczność powstała najpierw, jako ruch austriackich studentów i entuzjastów, stworzyła i rozpowszechniła 10 złotych zasad Lomography, które są "ideologicznym i estetycznym" fundamentem tego ruchu:

  1. Gdziekolwiek idziesz, weź swój aparat ze sobą;
  2. Rób zdjęcia o każdej porze dnia i nocy;
  3. Lomography, nie koliduje z Twoim życiem, stanowi jego część;
  4. Próbuj strzelać z biodra;
  5. Fotografuj obiekty z jak najmniejszej odległości;
  6. Nie myśl (William Firebrace);
  7. Bądź szybki;
  8. Przed naciśnięciem spustu, nigdy nie wiesz, co znajdzie się na zdjęciu;
  9. Po naciśnięciu spustu, też nie będziesz tego wiedział;
  10. Nie przejmuj się żadnymi zasadami.

Już na pierwszy rzut oka, zdjęcia zamieszczane przez członków społeczności Lomography, różnią się od tych zamieszczanych, np. na Flickr, trochę więcej wspólnego możemy chyba znaleźć w estetyce fotografii pojawiających się, na Instagram. Niektóre ze zdjęć, będąc purystami sztuki fotograficznej, moglibyśmy zakwalifikować, jako nieudane, ale tutaj nie ma zdjęć złych! Wszystkie chwyty są dozwolone! Przebarwienia uzyskiwane są już na samym materiale światłoczułym, oferowanym przez Lomography. Często prezentowane są też przecieki światła, potrząśnięcia aparatem, prześwietlenia i niedoświetlenia, nietrafiona ostrość, wielokrotna ekspozycja i przypadkowa kompozycja, nic nie mająca wspólnego np. z zasadą "złotego podziału", czy "harmonii"... Wiele tu przypadkowości, niefrasobliwości. Do tego, ogromna różnorodność i wielki luz. Po prostu, wolność i nieskrępowanie, wyrażone w fotografii.

Co filozofia Lomography oznacza dla mnie? Czy jestem zdolny robić zdjęcia zgodnie z tymi, dziesięcioma, złotymi zasadami Lomography? Wszystko zależy od podejścia. Fotografuję starymi aparatami, które często wymagają precyzyjnego ustawienia parametrów ekspozycji, by później zdjęcie można było uznać, za technicznie poprawne. Również dawne wizjery, są często trudniejsze i mniej wygodne, do kadrowania, niż te w nowych aparatach, kompaktowych, czy cyfrowych. Czy można uprawiać Lomography, za pomocą ulubionej Leici Standard z 1932 roku? Moim zdaniem, można! To właśnie, między innymi, dla tego typu fotografii ten aparat został stworzony. Jest mały i kompaktowy, jaki można mieć zawsze przy sobie. Wystarczy raz, na jakiś czas, zmierzyć światło i ustawić wstępnie przysłonę, co jakiś czas, dopasować czas migawki. Można z powodzeniem, z powodu braku wbudowanego dalmierza, stosować strefowe ostrzenie i hiperfokalną, przez co, można być szybkim, "strzelać z biodra" i nie przejmować się zasadami. Jakie jeszcze aparaty możemy wykorzystać w Lomography? Dość powiedzieć, że wszystkie, ale im prostsze, tym łatwiej, bo nie wymagają specjalistycznej wiedzy. Taki np. box Daci - jeden czas, jedna przysłona, zero ustawień, tylko celujesz, zresztą dość niedokładnie, i strzelasz, albo Ami, albo każdy TLR, którym możesz, niezauważony przez nikogo, strzelać zdjęcia uliczne z wysokości brzucha... Po prostu, trzeba otworzyć się, na tego typu podejście, do fotografii, a także, na ocenę własnych prac, również tych, które standardowo uznawaliśmy, za nieudane z powodu błędów  technicznych i kompozycyjnych. No i fotografować, bez kalkulowania i kombinowania, czy warto-nie warto, czy złoty podział, dominanta, subdominanta itd. itp. tylko fotografując, działać świadomie i instynktownie w oparciu o emocje, które nami kierują. Wracając do jednego z poprzednich moich artykułów, wystarczy zwracać uwagę na to, co w danej chwili nas porusza i tam kierować oko naszego aparatu.

Lomography po polsku, na Wikipedii. 

Serdecznie zapraszam do odwiedzenia mojego miejsca na Lomography, zresztą znajdziecie tam linki, do moich wszystkich miejsc w necie.

***

Najważniejsze! Jakże mogłem zapomnieć? Założenie konta na Lomography zostało zainspirowane lekturą bloga https://almost-hasselblad.blogspot.com/ którego autorka prezentuje swoje prace m. in. właśnie na tym portalu!

***

Poniżej zdjęcia uliczne:

  • 1937 Voigtlander Bessa folding camera + Voigtar 6.3/105 anastigmat lens + DIY 6X4.5 mask + Fomapan 200 b&w rollfilm 120 type
  • Start-B TLR, made in Poland, produced by WZFO (Warsaw Photo-Optical Works) from 1960 up to 1968 with the Emitar 3.5 / 75 lens + Fomapan 200 b&w rollfilm 120 type



Etykiety:

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Powstanie Warszawskie 1944 – Wspomnienie o moim Ojcu w 80. rocznicę "Godziny W"

Postanowiłem, by w 80. rocznicę "Godziny W" opublikować, tutaj na blogu, oraz szczególnie, na kanale YouTube , skromny, fotograficzny projekt, jako wspomnienie o moim Tacie, uczestniku Powstania Warszawskiego . W każdym z kluczowych miejsc, które kojarzę z Jego opowieścią o Powstaniu, od 1 sierpnia do 2 października 1944, chciałem zrobić po jednym zdjęciu, aparatem, który do niego należał. Długo wzbraniałem się, przed samodzielnym występem przed kamerą, obawiając się, że wypadnę, „jak Biden podczas debaty z Trumpem”, ale ostatecznie zdecydowałem się, na to, więc powstał zarówno film, jak i zdjęcia i dodatkowo slideshow, jako trailer promocyjny . Nie będę dłużej opisywał filmu, nie podam też opisów zdjęć, bo wydaje mi się, że film powie więcej i lepiej o całej koncepcji na wspomnienie i historii, którą chciałem przedstawić. Generalnie, chodziło mi o to, aby historia, nie umierała wraz z człowiekiem, a w dużej mierze, tak właśnie się dzieje. Tutaj link do biogr...
2 komentarze
Czytaj więcej

Forsowanie Fomapan 400@3200

Niedawno, na pewnej fejsbukowej grupie ujawniłem, że zamierzam naświetlić film negatywowy Fomapan 400 , jako czulszy o trzy działki, czyli na ISO 3200 a następnie, wywołać go forsownie do ISO 3200 w wywoływaczu typu Fomadon R09 . Zaraz podniosły się głosy, że: Po pierwsze, Fomapan 400 , nie nadaje się do forsowania. Ciekawe, dlaczego? Odpowiedzi brak! Po drugie, że efekty będą fatalne, że zadymienie, że ziarno, ale brak odnośników do przykładów... Nikt nie podał przykładów owego fatalnego efektu, za to jeden z kolegów, przysłał mi prywatnie link do swojego folderu z tak naświetlonymi i wywołanymi zdjęciami - zastrzegając, że ziarno duże i że nie bardzo podoba mu się rezultat. Mnie jego zdjęcia się bardzo spodobały, więc postanowiłem powtórzyć jego procedurę. Jako uwagę główną, trzeba podać, że puryści uważają wywołanie forsowne za błąd! Według zasad rzemiosła, bo nie sztuki (!!!), negatyw należy naświetlić nominalnie, lub lekko (o pół działki?) prześwietlić i wywołać zgodnie z zalec...
2 komentarze
Czytaj więcej

Kolor poza kontrolą

Zastanawiałem się, czy ten wpis powinienem zatytułować " Porażki ...#2 ", czy " Zabawy ...#2 ", więc otrzymał swój indywidualny tytuł. A zaczęło się od tego, że podczas odnawiania jednego z pokojów i robienia porządków w moich "zasobach", znalazłem kasetę z nienaświetlonym, kolorowym filmem małoobrazkowym, dwunastoklatkowym typu 135 . Był to film Konica Centuria Super o nominalnej czułości ISO 100/21 DIN . Zupełnie nie pamiętam, ani skąd, ani kiedy w mojej szufladzie ten film się znalazł. Używałem filmów Konica około 30. lat temu, kiedy brakowało filmów Fuji , które lubiłem najbardziej, lub chciałem nieco zaoszczędzić, bo filmy Konica , były sporo tańsze, ale wtedy były to kasety z ładunkiem 36. a przynajmniej 24. klatki. Możliwe, że ten, od kogoś dostałem, ale naprawdę, nie mam pojęcia, skąd się u mnie wziął. Owe 30 lat temu, używane przeze mnie filmy były nowe, naświetlałem je nominalnie i były wywoływane niezwłocznie po naświetleniu w automacie Fu...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej