Przejdź do głównej zawartości

Marcowa Kine Exakta II i skanowanie w domu

W prezencie od brata, dostałem fotograficzny zestaw:
Mieszek do fotografii makro, wyprodukowany przez Ihagee Dresden w latach 60-70. ubiegłego wieku wraz z obiektywem aus Jena T (czyli Tessar) 2.8/50 "zebra" z automatycznym zamykaniem przysłony i mocowaniem typu Exakta z tego samego czasu. Mieszek był przerobiony, bo od strony mocowania aparatu, miał zdjęte mocowanie typu Exakta i założone mocowanie typu M42 - np. dla aparatów Praktica, lub Zenit.

Nie miałem pomysłu, na użycie mieszka, ale obiektyw wyglądał na czysty i sprawny, więc postanowiłem go sprawdzić "w boju" i zamocowałem do swojej Kine Exakta II z 1949 roku, żeby zrobić nim kilka zdjęć. Dziewięć pierwszych zdjęć, na filmie Fomapan 400, zrobiłem właśnie tym obiektywem. Tyle powinno wystarczyć, żeby go ocenić - obiektyw jest czysty i sprawny i pewnie będzie często używany. Później założyłem obiektyw Carl Zeiss Jena Biotar 2/58 z 1956 roku, "srebrny" z przysłoną naciąganą sprężyną, bo ten obiektyw bardzo lubię - jego plastykę, ostrość i lekko wirujące rozmywanie tła - wraz z optyczną konstrukcją, skopiowane później w radzieckich obiektywach Helios-44.

Zdjęcia robiłem, jak zwykle, w okolicy naszego miejsca zamieszkania w tym nad Jeziorem Dziekanowskim i na skraju Puszczy Kampinoskiej, jedno jest portretem wnuczki, jedno powstało w centrum Warszawy, jedno na zewnątrz i jedno we wnętrzu domu. Jednym słowem, rutyna.

Film Fomapan 400 wywołałem w Fomadonie R09 w rozcieńczeniu 1+100, w temperaturze 20 stopni Celsjusza, przez 90 minut, mieszając, po trzy przewroty koreksem, co 15 minut.

Tym razem, postanowiłem samodzielnie zeskanować cały film w domu, skanerem Epson Perfection 2480 PHOTO, który dostałem kiedyś od kolegi Roberta, znanego czytelnikom tego bloga, również z udostępniania mi aparatów do testów i subiektywnych ich recenzji. W kilku ubiegłych tygodniach, testowałem skaner, próbując uzyskać, jak najlepsze rezultaty. Skanowałem kadry, które wcześniej skanowałem w  Relax Foto Prolab w Warszawie, który dysponuje profesjonalnym skanerem NORITSU KOKI i rezultaty porównywałem ze sobą, aż w końcu uzyskałem rezultaty najbardziej zbliżone do tych z profesjonalnego skanera. Udało mi się uzyskać, bardzo zbliżoną rozpiętość tonalną skanów i podobny kontrast. Praktycznie - identyczne. Jedyną poważną różnicą, na niekorzyść skanowania w domu, była uzyskana ostrość, a raczej nieostrość skanów. Skany z Epson Perfection 2480 PHOTO, są zdecydowanie zbyt nieostre, jak na mój gust - w porównaniu do profesjonalnych skanów w labie. Chyba wynika to z małej rozdzielczości domowego skanera i innych jego niedoskonałości technicznych. Do tego, czas skanowania: skan jednej klatki trwa 3 minuty, dochodzi zakładanie filmu do ramki, włączanie aplikacji, "preview", ponowne włączanie aplikacji skanera, po każdym skanowaniu jednej klatki, zmiany odcinków negatywu w ramce skanera itp. Jeden film skanowałem ponad trzy godziny. Emeryt ma dużo wolnego czasu, więc to nie jest sprawa, nie do przeżycia i uczy cierpliwości. Skanowanie odbywa się do programu graficznego np. Photoshop, Corel Photo Paint lub GIMP, gdzie możemy prowadzić dalszą edycję zdjęć. Cena? Skanowanie profesjonalne w labie w podstawowej rozdzielczości, ze zniżką stałego klienta, dzisiaj kosztuje brutto 17,10 zł. To chyba nie jest drogo, biorąc pod uwagę jakość i czas - za dwie godziny masz link do skanów pod twoim adresem e-mail i nie spodziewam się, że w tym czasie operator zeskanował tylko ten jeden film. Zrobił ich, przynajmniej kilka - jeśli oddałeś do skanowania kilka, to kilka twoich filmów zostanie zeskanowane w tym czasie. Skanowanie w domu ma jednak sens, bo nie muszę dojeżdżać do labu w centrum Warszawy, co również jest kosztowne i czasochłonne i mam skany gotowe wtedy, kiedy sam zajmę się procesem. Moim zdaniem, warto rozważyć skanowanie w domu, ale warto bardzo dokładnie wyważyć własne możliwości budżetowe i możliwości skanera, jaki chcielibyśmy zakupić. Niektórzy polecają, zamiast skanera, cyfrowy lustrzany aparat fotograficzny z funkcją makro i przystawką. Wszystko determinują koszty i możliwości a jakość sprzętu. A emerytura, nie jest z gumy...

Aha, jeszcze ważna uwaga: skaner Epson Perfection 2480 PHOTO pozwala na skanowanie filmów małoobrazkowych i slajdów małoobrazkowych w ramkach, natomiast nie ma możliwości skanowania błon średnioformatowych i większych! No i, oczywiście, pozwala na skanowanie dokumentów papierowych do formatu A4.

Tak, wiem... Fotografując na filmie, powinniśmy dążyć do zakończenia procesu, uzyskaniem obrazów na papierze fotograficznym w ciemni! Na tym przecież polega fotografia tradycyjna, którą się bawię. Ale tu jeszcze bardziej dotyka mnie płytka kieszeń emeryta. Paczka najtańszego (!) papieru fotograficznego, 10 sztuk formatu 18x24 cm, czyli najmniejszego, wg mnie, formatu dla celów wystawowych (czytaj: odpowiedniego, dla prezentacji szerszej publiczności) kosztuje około 50 zł, a nie wystarcza, wliczając próby, na wykonanie powiększeń z jednej błony średnioformatowej. Można skupić się na mniejszych, więc tańszych formatach, ale to ogranicza nas do kameralnego grona odbiorców, dlatego zdecydowałem się, na przygotowanie i druk dwóch zeszytów z moimi pracami - tak, są już dwa zeszyty! Sięgną do większej liczby zainteresowanych. Podobnie jak skany z negatywów, które prezentuję w necie - a względna nieostrość skanów uzyskanych za pomocą taniego skanera w domu, okazuje się niezauważalna podczas prezentacji zdjęć na Instagramie, zwłaszcza, że zwykle, przeglądane są szybko, na małym ekranie smartfona.

Poniżej: zdjęcie mieszka makro z obiektywem aus Jena T (czyli Tessar) 2.8/50 i aparatem Praktica L i kilka przykładowych zdjęć - wszystkie skanowane w domu, skanerem Epson Perfection 2480 PHOTO... wszystkie z testowanego obiektywu i resztę z Biotara 2/58, sukcesywnie, znajdziecie tam





















Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Forsowanie Fomapan 400@3200

Niedawno, na pewnej fejsbukowej grupie ujawniłem, że zamierzam naświetlić film negatywowy Fomapan 400 , jako czulszy o trzy działki, czyli na ISO 3200 a następnie, wywołać go forsownie do ISO 3200 w wywoływaczu typu Fomadon R09 . Zaraz podniosły się głosy, że: Po pierwsze, Fomapan 400 , nie nadaje się do forsowania. Ciekawe, dlaczego? Odpowiedzi brak! Po drugie, że efekty będą fatalne, że zadymienie, że ziarno, ale brak odnośników do przykładów... Nikt nie podał przykładów owego fatalnego efektu, za to jeden z kolegów, przysłał mi prywatnie link do swojego folderu z tak naświetlonymi i wywołanymi zdjęciami - zastrzegając, że ziarno duże i że nie bardzo podoba mu się rezultat. Mnie jego zdjęcia się bardzo spodobały, więc postanowiłem powtórzyć jego procedurę. Jako uwagę główną, trzeba podać, że puryści uważają wywołanie forsowne za błąd! Według zasad rzemiosła, bo nie sztuki (!!!), negatyw należy naświetlić nominalnie, lub lekko (o pół działki?) prześwietlić i wywołać zgodnie z zalec

Powstanie Warszawskie 1944 – Wspomnienie o moim Ojcu w 80. rocznicę "Godziny W"

Postanowiłem, by w 80. rocznicę "Godziny W" opublikować, tutaj na blogu, oraz szczególnie, na kanale YouTube , skromny, fotograficzny projekt, jako wspomnienie o moim Tacie, uczestniku Powstania Warszawskiego . W każdym z kluczowych miejsc, które kojarzę z Jego opowieścią o Powstaniu, od 1 sierpnia do 2 października 1944, chciałem zrobić po jednym zdjęciu, aparatem, który do niego należał. Długo wzbraniałem się, przed samodzielnym występem przed kamerą, obawiając się, że wypadnę, „jak Biden podczas debaty z Trumpem”, ale ostatecznie zdecydowałem się, na to, więc powstał zarówno film, jak i zdjęcia i dodatkowo slideshow, jako trailer promocyjny . Nie będę dłużej opisywał filmu, nie podam też opisów zdjęć, bo wydaje mi się, że film powie więcej i lepiej o całej koncepcji na wspomnienie i historii, którą chciałem przedstawić. Generalnie, chodziło mi o to, aby historia, nie umierała wraz z człowiekiem, a w dużej mierze, tak właśnie się dzieje. Tutaj link do biogr

Kolor poza kontrolą

Zastanawiałem się, czy ten wpis powinienem zatytułować " Porażki ...#2 ", czy " Zabawy ...#2 ", więc otrzymał swój indywidualny tytuł. A zaczęło się od tego, że podczas odnawiania jednego z pokojów i robienia porządków w moich "zasobach", znalazłem kasetę z nienaświetlonym, kolorowym filmem małoobrazkowym, dwunastoklatkowym typu 135 . Był to film Konica Centuria Super o nominalnej czułości ISO 100/21 DIN . Zupełnie nie pamiętam, ani skąd, ani kiedy w mojej szufladzie ten film się znalazł. Używałem filmów Konica około 30. lat temu, kiedy brakowało filmów Fuji , które lubiłem najbardziej, lub chciałem nieco zaoszczędzić, bo filmy Konica , były sporo tańsze, ale wtedy były to kasety z ładunkiem 36. a przynajmniej 24. klatki. Możliwe, że ten, od kogoś dostałem, ale naprawdę, nie mam pojęcia, skąd się u mnie wziął. Owe 30 lat temu, używane przeze mnie filmy były nowe, naświetlałem je nominalnie i były wywoływane niezwłocznie po naświetleniu w automacie Fu