Przejdź do głównej zawartości

Wspomnienia z wakacji - Leica Standard i APX400

Zostało mi jeszcze kilkanaście niepublikowanych wcześniej zdjęć z letnich wakacji, wykonanych moją Leicą Standard (Modell E) ze składanym, radzieckim obiektywem Industar-22 3.5/50 z zielono-żółtym filtrem (pochodzącym z aparatu Reflekta II, należącego kiedyś dawno, do mojego Ojca) na czarno białym filmie AgfaPhoto APX400. To zdjęcia z naszego wyjazdu, na udokumentowany już wcześniej, zarówno tutaj na blogu, jak i na moim kanale YouTube, Zlot Pod Kleszczami Kraba w Rzucewie. Podczas naszego pobytu na Zlocie, robiliśmy również wyjazdy turystyczne, po najbliższej okolicy, odwiedzając m. in. Osłonino, Puck, Krokową, Kłanino i Kuźnicę i wtedy właśnie zrobiłem te zdjęcia.

O mojej Leice pisałem już kilka razy, ale chyba, jeszcze nie pisałem o użytym przeze mnie materiale negatywowym, jakim był wtedy film AgfaPhoto APX400 - podobno bezpośrednia kontynuacja filmu AGFA APX400. Zasadniczo, wolałbym film bardziej kontrastowy, od APX400, bo uzyskane prosto ze skanera obrazy, są zdecydowanie mało kontrastowe. Ale tutaj sprawdza się podstawowa zasada, że jeśli uzyskasz negatyw mało kontrastowy, ale o dużej rozpiętości tonalnej, to dalsza obróbka pozwoli na uzyskanie obrazów o wyższym kontraście - zarówno w obróbce cyfrowej, jak i tradycyjnej, pod powiększalnikiem. Obrazy, które wstępnie, nie podobały mi się, po drobnej korekcie w programie graficznym GIMP, uzyskały akceptowaną przeze mnie formę. To samo, mógłbym łatwo uzyskać pod powiększalnikiem, stosując papier twardy lub ekstra twardy, przymykając przysłonę, lub stosując kontrastowy filtr, i papier multigrade. W wypadku bardzo kontrastowego negatywu, nie ma już możliwości uzyskania z niego obrazu o dużej rozpiętości tonalnej.

Jeszcze drobna uwaga o mojej starej Leice Standard z 1932 - na kilku zdjęciach pojawiły się przecieki światła - prawdopodobnie, przez dolną klapkę aparatu. Będę musiał się temu bardziej przyjrzeć!

Poniżej kilka zdjęć - reszta pojawi się sukcesywnie na moich profilach Instagram i Lomography - oraz wideo na moim kanale YouTube:













Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Czy Smena 8, to "s**t camera"?

Na fejsbukowych forach i grupach, poświęconych fotografii analogowej, spotykam częste opinie, że radzieckie aparaty fotograficzne, Lubitel , Zenit , a w szczególności Smena , są nic nie wartym złomem i nie należy w ogóle brać ich pod uwagę w wyborze sprzętu do fotografii na filmie. Czy to prawda? Co ja o tym sądzę? Przede wszystkim, najpierw, zastanawiając się nad tym, czy w ogóle zająć się fotografią na filmie, powinniśmy wiedzieć, czego szukamy w tej dziedzinie. Mój wybór jest prosty: nie zamierzam robić zdjęć najlepszych na świecie, nie zamierzam równać się z fotograficznymi sławami, chcę robić swoje zdjęcia, po swojemu , chcę bawić się fotografią, podobnie, jak bawiłem się w czasach mojego dzieciństwa i młodości, próbując, najlepiej jak potrafię, przekazać emocje i treści, które ważne są, dla mnie, dzisiaj . Radzieckie aparaty fotograficzne, były nieodłączną częścią tamtej rzeczywistości. Dla niektórych z nas, w biednych czasach Żelaznej Kurtyny, radziecki aparat Zenit , był szcz

Rolleiflex!!! Czyli: My TLR Story #10

Kultowy aparat w moich rękach! Moim marzeniem, było móc robić zdjęcia tym aparatem, albo którymś modelem z tej wytwórni. Zawsze aparaty Rolleiflex i Rolleicord , były poza moim zasięgiem. Kilka tygodni temu, pojawiła się możliwość długoterminowego wypożyczenia przedwojennego Rolleiflexa . To Rolleiflex Automat 6x6 - Model RF 111A z obiektywem Carl Zeiss Jena Tessar 3.5/75 ( Rolleiflex Automat Model 2 i tutaj ) z 1938 roku!  Aparat, pomimo słusznego wieku, jest w pięknym stanie i w stu procentach sprawny! Ma również piękny, skórzany futerał. Praca Rolleiflexem , jest bardzo przyjemna - matówkowy wizjer z prowadnicami, jest jasny, chociaż lupa mogłaby być większa, w powojennych modelach to poprawiono, ale ustawianie ostrości bardziej zależy od wzroku fotografa i każda osoba używająca okularów , jak ja, może mieć z tym kłopot.  Ustawianie czasów otwarcia migawki i przysłony realizowane jest dwoma pokrętłami po bokach obiektywów, a wartości ustawionych parametrów widać w okienku od

Minolta od Zbieraja #2

Niedawno, 5 kwietnia , minęła pierwsza rocznica śmierci przyjaciela i mentora wielu żeglarzy, Kapitana Jachtowego Janusza "Zbieraja" Zbierajewskiego . Nieprzypadkowo, ale trochę jednak tak*, sięgnąłem po prezent od niego, czyli aparat Minolta SR-T super , by znowu robić nim zdjęcia.  Po raz kolejny, przekonałem się, że mam do czynienia z aparatem wysokiej klasy, znakomitym i wyposażonym w doskonałą optykę. Praca z Minoltą SR-T super , to duża przyjemność, co wcale nie znaczy, że aparat sam robi zdjęcia "za fotografa", ale jeśli się dobrze postaramy, to uzyskamy znakomite efekty. Obiektywy, zarówno Minolta MC Rokkor-PG 1.4/50 , jak i Minolta Zoom 3.5-4.8/28-70, są naprawdę świetne! Zamierzałem użyć wyłącznie pięćdziesiątki , ale było kilka sytuacji, kiedy zamieniłem go na Zoom ... Nie będę zbyt długo się rozpisywał - najpierw wrzucę tu link do zdjęć z pogrzebu "Zbieraja", również zrobionych tym aparatem z Zoomem , a później, przy